NA GRUTA DO REI DA MONTAÑA

A obra de Edvard Grieg, "PEER GYNT" está formada por dúas Suites e esta peza é a derradeira da Suite nº 1.

Representa a entrada de Peer na gruta onde vive o rei da montaña rodeado de monstruos e trolls.



Ten dous temas que se van alternando e repetindo nun proceso de accelerando e crescendo ata chegar a un fortissimo piú vivo.

Aquí vos deixo a partitura coa adaptación da melodía para que vaiades practicando. Máis adiante porei a partitura completa con todos os acompañamentos.




Tamén vos deixo un texto para recitar coa música.

Con coidado vou a entrar, vou a entrar, vou a entrar. Esta gruta é perigosa, podo esvarar.

Monstruos, gnomos, duendes, trolls. Duendes, trolls, duendes, trolls. Monstruos, gnomos, duendes, trolls, pronto sairán.



GROTUS QUERE DIVERTIRSE NO SAMAÍN!!!

O vindeiro mércores día 30 celebraremos a festa do Samaín, xa sabedes que a festa é o día 31 pero que este ano non temos clase xa que se celebra o Día da Educación,  por iso adiantamos un día a celebración.



Este ano Grotus, que nos está axudando co traballo na aula de música, tamén quere participar na festa do Samaín. Supoño que lembrades que Grotus é un ser mitolóxico noruego e que na festa do Samaín estaremos rodeados de seres mitolóxicos galegos, entre outros.

Pois estade moi atentos o mércores porque na festa que terá lugar no ximnasio, e dado que estará ben escuro,  vai estar Grotus disfrazado de un personaxe moi galego, de bruxo. Deixovos unha foto para que o poidades recoñecer, xa que entre tanto disfraz pode ser dificil.


E aquí tedes o vídeo da canción para que vaiades practicando.

 

 Por se queredes seguir cantando aquí vos deixo a canción do ano pasado, que sei que vos gusta moito.



QUE MISTERIO!!!

EXTRAÑAS PEGADAS!


UNHA MONTAÑA TENEBROSA!


UNHA MÚSICA SOANDO...

QUE MISTERIO!!!

Moitas foron as preguntas: Quen deixou esas pegadas?, que lugar é o que aparece na fotografía?, que significa esa música que se escoita???

Os nenos do colexio estiveron estes días moi  atarefados tratando de atopar respostas. Tiveron que investigar, utilizando diversas fontes, sobre os extraños sucesos acontecidos na aula de música.

Como bos detectives que son foron atopando as respostas adecuadas. Fixádevos todas as pistas que atoparon os nenos de 4ºA.




Os nenos de 3º B despois das súas pesquisas e sospeitando que as pegadas eran de un troll deixáronlle unha nota invitandoo a vir ao cole e facéndolle algunhas preguntas. O troll non dubidou en contestalas e lles escribiu unha carta ben chula.



AS PEGADAS AS DEIXOU UN TROLL QUE VIVE NA GRUTA DA MONTAÑA DA FOTOGRAFÍA, QUE POR CERTO ESTÁ EN NORUEGA.

O SIMPÁTICO TROLL CHÁMASE GROTUS E É UN TROLL MOI BO E CON MOITAS GAÑAS DE APRENDER.


GROTUS envioume tamén un correo electrónico que eu lle leín a todos os  nenos:

Ola Merce.

Remítoche este correo electrónico porque seguro que ti e os nenos do colexio estades un pouco preocupados polas pegadas, pola foto e pola melodía que soaba na clase de música e que apareceron misteriosamente durante o fin de semana.

Eu chámome Grotus e son o que as deixou. Son un troll, pero non teñades medo xa que son un troll moi bo.

 A foto da montaña que deixei no cole é unha foto da miña casa e está en Noruega, pais que está cheo de trolls. Non sei si sabiades que aos trolls non nos pode dar a luz do día xa que nos converteríamos en estatua de pedra e esa montaña fai miles de anos non existía pero un día un troll xigantesco que era moi malo saíu da súa gruta cando era de día e se converteu en montaña. Agora nesa montaña vivimos máis de 100 trolls, e entramos polos buratos que parecen ollos.

A música que soaba na clase titúlase “Na gruta do rei da montaña” e é a miña favorita. Esta música a compuxo Edvard Grieg e forma parte da obra “Peer Gynt” e como me enterei de que ides traballar coa esta obra e con este compositor na clase de música decidín axudarvos dándovos información sobre eles.

Por agora non teño máis cousas que contarvos pero se tedes algunha dúbida ou queredes saber cousas de min o de Edvard Grieg podedes escribirme ao meu correo electrónico.


Se me escribides non esquezades poñer o voso nome e apelido e en que clase estades.

Ah, aí vai unha foto miña para que a poñades na clase!!! A que son guapiño???

Gustaríame estar con vos no colexio, pero xa sabedes que non pode darme a luz do día xa que me convertería en estatua de pedra. Cando teña que ir polo cole fareino de noite, pero entón seguro que non nos vemos xa que vos estaredes durmindo.

BICOS DE TROLL E FELICES MELODÍAS.

GROTUS




jean petit




5 motivos para asistir a un recital de Lied, por Silvia Pujalte

La autora del blog Liederabend, Silvia Pujalte, que trata el género del Lied de una manera profunda y rigurosa.  ha tenido la gentileza de colaborar como autora invitada en La brújula del canto y nos narra cinco motivos para asistir a un recital de lied. 
Os recomendamos que visiteis su bitácora dónde podreis ampliar la información y encontrareis mucha información contrastada. Podeis seguirla en sus redes sociales donde actualiza información relacionada con la temática. Disfrutad de sus consejos y del género!

Un comentario que oigo a veces: "una cosa es escuchar algunos lieder en disco, pero ¿un recital en vivo? ¿Un cantante y un pianista durante dos horas? No me atrevo". O bien "iría a escuchar a Fulanito, que me gusta mucho, pero canta lied". 
Si tenéis muy claro que no os gusta el lied la decisión también está muy clara: no vayáis, no están el tiempo y el dinero para andar despilfarrándolos. Pero si estáis tentados de ir aquí tenéis cinco motivos para acabar de decidiros:  

1. La música en vivo es una experiencia muy distinta a la música grabada. Aunque en vuestra discoteca estén los  mejores cantantes y las mejores versiones, en un recital hay algo que en un disco no cabe: la comunicación directa entre intérpretes y público. Esto es válido para cualquier tipo de música pero quizá para la canción más, por dos motivos: la intimidad inherente a la música de cámara y su materia prima, la poesía. Y así llegamos al segundo motivo. 

2. El lied, por lo general, no narra historias sino que canta sentimientos. Sentados en la platea no seréis sujetos pasivos; concentrados en los intérpretes y en los textos viviréis esas emociones transmitidas canción a canción con tanta intensidad como si estuvierais absortos en el cine. No me atrevo a afirmar que la emoción del público haga el camino de vuelta hacia el escenario pero sospecho que a veces sí ocurre, nos delatamos. Es un lujo poder compartir esa emoción colectiva. 
3. Si acudís a escuchar a ese cantante de ópera que tiene también una carrera liederística vais a descubrir un cantante diferente. No interpretará un personaje, será él mismo mano a mano con el pianista, y, obviamente, va a cantar de forma distinta a la que conocéis ¿No tenéis mucha, mucha curiosidad por ver dónde se encuentran y se separan esos dos cantantes diferentes? 
4. ¿Y si los intérpretes son jóvenes y desconocidos? De acuerdo, quizá sea más comprometido porque todavía no han acabado de formarse (¿cuándo acaba uno de formarse?) y les falta experiencia, pero hay algo que todos los liederistas (todos los dúos) comparten: les encanta lo que hacen. Y cuando están en el escenario, sea cual sea su bagaje, se nota. Guardad el programa de mano; cuando los intérpretes se consagren os gustará recordarlo. 
5. ¿Necesitáis un motivo más? A veces, muy poquitas veces, una canción, o algo mucho más fugaz como una inflexión de la voz o un acento en una palabra, os deslumbrará; será uno de esos momentos mágicos y bellísimos que recordaréis durante años. ¿Os vais a perder la posibilidad de que eso ocurra precisamente hoy? 
 
Sílvia Pujalte Piñán
Doctora ingeniera de Telecomunicaciones por la Universidad Politécnica de Catalunya. Actualmente es profesora de Tecnologías audiovisuales y Matemáticas en el Centro de la Imagen y Tecnología Multimedia (FPC-Universitat Politècnica de Catalunya).
Aficionada a la música, es autora del blog Liederabend, dedicado al mundo del lied. Imparte cursos y conferencias sobre lied y ópera (recientemente, el curso "El lied, un género cercano" para la Asociación Aragonesa de la Ópera "Miguel Fleta" en Zaragoza) y colabora con la mencionada asociación y con el diario digital de cultura Núvol escribiendo crónicas de recitales.