QUEN PUIDERA NAMORALA!


Un coñecido poema de Álvaro Cunqueiro convertiuse nunha canción cando Luis Emilio Batallán lle puxo música.

No niño novo do vento

hai unha pomba dourada. (bis)

Quen puidera namorala!

Quen puidera namorala!

Meu amigo! (bis)


Canta ao luar e ao mencer

en frauta de verde olivo. (bis) 

Quen puidera namorala!

Quen puidera namorala!

Meu amigo! (bis)


Ten aires de frol recente,

cousas de recén casada. (bis)

Quen puidera namorala!

Quen puidera namorala!

Meu amigo! (bis)


Tamén ten sombra de sombra

e andar primeiro de río.

Quen puidera namorala!

Quen puidera namorala!

Meu amigo! (bis)


Traballaremos coa versión que fai Milladoiro, na voz de Rosa Cedrón.




QUEN ME DERA EN INSUELA


Seguimos traballando coa obra de Antón Fraguas e co disco de Xoán Curiel, cunha canción con moito ritmo, "Quen me dera en Insuela", lugar onde atopamos a casa natal do escritor.

Quen me dera en Insuela un pedaciño de terra,
para ir botar a iauga e pasearme por ela.
Quen me dera verte sempre algún día cada mes,
unha vez cada semana e un día de cada vez.

Lerelele..

Quen me dera ter a min a gargantiña dun galo,
cantar como un reiseñor, falar como un papagaio.
Quen me dera estar tan alto/a como a estrela do norte
para ver o que se pasa en Pontevedra esta noite.

Lerelele…

Toca, pandeiriño, toca, se non heite de rechar,
que me custaches os cartos, axúdamos a gañar.
O pandeiro toca ben, as ferriñas danlle o son,
as meniñas que o tocan elas de Insuela son.

Quen me dera ser a rula, a ruliña do sertón,
para facer o meu niño dentro do teu corazón.
Quen me dera ser a rula, a ruliña do sertón,
o meu niño xa está feito dentro do teu corazón.

Lerelele…

Preme no reproductor para escoitar a canción.




QUEN ME DERA EN INSUELA


Seguimos traballando coa obra de Antón Fraguas e co disco de Xoán Curiel, cunha canción con moito ritmo, "Quen me dera en Insuela", lugar onde atopamos a casa natal do escritor.

Quen me dera en Insuela un pedaciño de terra,
para ir botar a iauga e pasearme por ela.
Quen me dera verte sempre algún día cada mes,
unha vez cada semana e un día de cada vez.

Lerelele..

Quen me dera ter a min a gargantiña dun galo,
cantar como un reiseñor, falar como un papagaio.
Quen me dera estar tan alto/a como a estrela do norte
para ver o que se pasa en Pontevedra esta noite.

Lerelele…

Toca, pandeiriño, toca, se non heite de rechar,
que me custaches os cartos, axúdamos a gañar.
O pandeiro toca ben, as ferriñas danlle o son,
as meniñas que o tocan elas de Insuela son.

Quen me dera ser a rula, a ruliña do sertón,
para facer o meu niño dentro do teu corazón.
Quen me dera ser a rula, a ruliña do sertón,
o meu niño xa está feito dentro do teu corazón.

Lerelele…

Preme no reproductor para escoitar a canción.




VAI SAIR O TREN

Estamos a piques de celebrar unha data de gran importancia na nosa terra, o Día das Letras Galegas.

Este ano está dedicado a Antón Fraguas, e o músico Xoán Curiel quixo facerlle unha homenaxe publicando o libro-disco "Canta, miña pedra, canta", que está baseado na vida e obra do escritor.


Durante este mes traballaremos con algunhas das súas cancións e empezamos cunha ben marchosa, "Vai saír o tren".




VAI SAIR O TREN

Estamos a piques de celebrar unha data de gran importancia na nosa terra, o Día das Letras Galegas.

Este ano está dedicado a Antón Fraguas, e o músico Xoán Curiel quixo facerlle unha homenaxe publicando o libro-disco "Canta, miña pedra, canta", que está baseado na vida e obra do escritor.


Durante este mes traballaremos con algunhas das súas cancións e empezamos cunha ben marchosa, "Vai saír o tren".