Practicaremos as notas FA e MI coa frauta, tocando a canción tradicional galega "Eu non sei".
Eu non sei que pasou no muiño,
eu non sei que debeu de pasar.
Desde entón Maruxiña esta triste,
desde entón non fai máis que chorar.
Archivo de la etiqueta: FRAUTA
ATENCIÓN FRAUTISTAS PRINCIPIANTES!
Con esta divertida melodía practicaremos as notas SI e LA coa frauta.
Agora que xa podemos utilizar a frauta, aínda que sexa no patio do colexio, os frautistas principiantes empezaredes coa canción "Rondín Picotín".
Despois de estudar a partitura collede a vosa frauta e A TOCAR!
Non sei se lembrades o que fixemos a principio deste curso tan extraño para todos, pero aló polo mes de decembro interpretáchedes para os vosos compañeiros e para as familias diferentes temas musicais.
Cun pouco de nostalxia, déixovos os vídeos que gravei na clase durante os ensaios.
Espero que pronto podamos volver a estar tan xuntiños para volver facer un traballo tan chulo!
Onte celebrouse, dun xeito algo extraño, o Día das Letras Galegas. Lembrade que este ano está dedicado a Ricardo Carvalho Calero.
Para conmemorar este día tan importante para os galegos imos aprender o Himno de Galicia.
O HIMNO GALEGO conxuga o poema "Os pinos" de Eduardo Pondal cunha composición musical de Pascual Veiga.
O nome de Galicia non figura no poema, sendo substituido por "fogar de Breogán".
Sabedes quen foi Breogán? Premede na imaxe para ter máis información.
Sabedes quen foi Breogán? Premede na imaxe para ter máis información.
E agora vaiamos coa música!
Esta composición foi interpretada por primeira vez no 1907 na Habana (Cuba).
Vexamos unha interpretación da Real Filharmonía de Galicia.
Empecemos coa partitura.
Despois de ver a partitura contesta ás seguintes preguntas.
E agora A TOCAR!
Por último toca CANTAR!
Esta composición foi interpretada por primeira vez no 1907 na Habana (Cuba).
Vexamos unha interpretación da Real Filharmonía de Galicia.
Empecemos coa partitura.
E agora A TOCAR!
Por último toca CANTAR!
¿Que din os rumorososna costa verdecente,ao raio transparentedo prácido luar?¿Que din as altas copasde escuro arume arpadoco seu ben compasadomonótono fungar?
Do teu verdor cinguidoe de benignos astros,confín dos verdes castrose valeroso chan,non des a esquecementoda inxuria o rudo encono;desperta do teu sonofogar de Breogán.
Os bos e xenerososa nosa voz entendene con arroubo atendeno noso ronco son,máis sóo os iñorantese féridos e duros,imbéciles e escurosnon os entenden, non.
Os tempos son chegadosdos bardos das edadesque as vosas vaguedadescumprido fin terán;pois, onde quer, xigantea nosa voz pregoaa redenzón da boanazón de Breogán.