DORNA

A dorna é unha embarcación típica das Rías Baixas galegas. Está fabricada en madeira, ten dous remos e pódeselle poñer una pequena vela.

Manuel María quere homenaxear á dorna e aos mariñeiros e escribe o poema "DORNA", que pertence ao libro "As rúas do vento ceibe".

Se clicades na dorna tedes o poema con pictogramas e coa música.




Agora se clicades no faro atoparedes a canción sen a letra e cunhas paisaxes ben bonitiñas.



DORNA

A dorna é unha embarcación típica das Rías Baixas galegas. Está fabricada en madeira, ten dous remos e pódeselle poñer una pequena vela.

Manuel María quere homenaxear á dorna e aos mariñeiros e escribe o poema "DORNA", que pertence ao libro "As rúas do vento ceibe".

Se clicades na dorna tedes o poema con pictogramas e coa música.




Agora se clicades no faro atoparedes a canción sen a letra e cunhas paisaxes ben bonitiñas.



CELTIC ROOTS

Neste trimestre traballaremos en todo o colexio coa música tradicional galega. 

Os nenos de Infantil empezáchedes cun fantástico concerto de Magín Blanco que xa sei que vos encantou.

Agora imos retomar un tema que xa ten uns anos e que formou parte  dun proxecto educativo multidisciplinar que tivo como obxectivo afondar no coñecemento entre nenos de paises que comparten unha cultura atlántica común. 
Neste proxecto fusionáronse a música tradicional galega e irlandesa e colaboraron nel músicos de relevancia en Galicia e no Reino Unido.

Cando Inzilbeth cumpriu 5 anos fixémoslle como agasallo dos nenos de Educación Infantil unha danza con este tema que agora aprenderedes vos. Eles bailaron moi ben e seguro que vos o facedes aínda mellor.

Ah, por certo, estes bailaríns aínda andan polo cole!!! COÑECEDES A ALGUÉN???





O CARRO


Canción do emblemático grupo galego "Fuxan os ventos", que se creou en Lugo no ano 1972.

O seu compromiso coa cultura galega é patente en todas as súas obras, que levaron  por toda Europa. O repertorio inclinouse cara a música popular galega, recollendo cantigas tradicionais e incluindo temas de composición propia.
Asumiron coas súas composicións un forte compromiso social e de reivindicación do idioma e da cultura propia do pobo galego.

No ano 1989 o grupo deu o que supuxeron sería o seu derradeiro concerto, xa que o traballo que seguen a facer non é de cara ao público e só en contadas ocasións fan algunha actuación.

O seguinte vídeo pertence ao espectáculo "Terra de soños" posto en escea os días 18 e 19 de outubro de 2008 no auditorio de Galicia, en Santiago de Compostela.




Non canta na Chá ninguén,
por eso, meu carro canta,
canta o seu eixo tan ben
que a señardade me espanta (BIS)

Non hai canto tan fermoso,
fino como un asubío,
anque  as vegadas, saudoso
faise no ar rechouchío.

Non canta na Chá ninguén,
por éso, meu carro canta,
canta o seu eixo tan ben
que a señardade me espanta.

O meu carro é cerna dura,
sábese carballo e freixo.
Que fermosa  a súa feitura!
Que lixereza a do eixo!

As cousas vanse aledando
por onde o meu carro pasa.
Carrétame herba pra o gando!
Traeme a colleita pra casa!

Non canta na Chá ninguén,
por éso, meu carro canta,
canta o seu eixo tan ben
que a señardade me espanta (BIS)


Aquí vos deixo a partitura para que a vaiades practicando.